het was een leuke thuiskomst, ook een beetje vermoeiend voor iedereen en vooral met veel bezoek.
eindelijk
30/10
morgen ga ik naar huis. het heeft de lieve verpleegsters veel werk gekost, maar ze laten mij hier 'vrij'.
dozen vol medicatie, statief, baxters, drain in de gal, bed naar beneden, ... het wordt een bewogen thuiskomst. en hopelijk lukt het thuis beter om de maag te activeren.
morgen ga ik naar huis. het heeft de lieve verpleegsters veel werk gekost, maar ze laten mij hier 'vrij'.
dozen vol medicatie, statief, baxters, drain in de gal, bed naar beneden, ... het wordt een bewogen thuiskomst. en hopelijk lukt het thuis beter om de maag te activeren.
hoe moet dit verder?
29/10
vaste voeding blijft problematisch: kotsen, misselijk, niets is lekker, ... .
ik stik in dit veel te kleine ziekenhuiskamertje, de muren komen op mij af.
de oncocoach, dominique, doet haar best om mij in het weekend eventjes naar huis te krijgen. hopelijk lukt het, want ik word stillaan wanhopig.
vaste voeding blijft problematisch: kotsen, misselijk, niets is lekker, ... .
ik stik in dit veel te kleine ziekenhuiskamertje, de muren komen op mij af.
de oncocoach, dominique, doet haar best om mij in het weekend eventjes naar huis te krijgen. hopelijk lukt het, want ik word stillaan wanhopig.
ter plaatse trappelen
26/10
ik blijf misselijk en kots voortdurend de vaste voeding, hoe de diëtiste ook haar best doet om leuke en aantrekkelijke maaltijden te verzinnen. (het blijft ook ziekenhuiskost!)
als ik kan eten, mag ik naar huis. liefste maag, help mij te ontsnappen uit dit veel te kleine kamertje!
ik blijf misselijk en kots voortdurend de vaste voeding, hoe de diëtiste ook haar best doet om leuke en aantrekkelijke maaltijden te verzinnen. (het blijft ook ziekenhuiskost!)
als ik kan eten, mag ik naar huis. liefste maag, help mij te ontsnappen uit dit veel te kleine kamertje!
cracotte
24/10
eten blijft een probleem. na het kotsen van beschuit, ben ik overgeschakeld op cracotjes, die luc meebrengt. 4 keer kreeg ik ziz-smeerkaas, maar oh surprise, vanmorgen was het la vache qui rit.
net als gisteren, wordt het ook vandaag een misselijke dag.
eten blijft een probleem. na het kotsen van beschuit, ben ik overgeschakeld op cracotjes, die luc meebrengt. 4 keer kreeg ik ziz-smeerkaas, maar oh surprise, vanmorgen was het la vache qui rit.
net als gisteren, wordt het ook vandaag een misselijke dag.
hoe ik er nu uitzie
21/10
gewassen en aangekleed, zo zie ik er nu uit.
maja wou mij iets minder ziekelijk op de foto.
gewassen en aangekleed, zo zie ik er nu uit.
maja wou mij iets minder ziekelijk op de foto.
het was rustdag voor de maag, enkel water op het menu en 's avonds kreeg ik een brikje halfvolle melk.
qua menu een stapje achteruit, maar alles, ook het maagsap bleef binnen, allé, het kwam er niet de verkeerde kant uit, en dat geeft toch een positief gevoel.
misselijkheid is moordend voor de moraal.
hilde kwam ook eens langs.
pppfff
20/10
gisteren was de perfecte dag. het genezingsproces lijkt goed te verlopen,
daarom mag ik vandaag starten met eten.
ontbijt: beschuit met thee.
middagmaal: beschuit met bouillon.
tussendoortje: thee.
avondmaal: beschuit met bouillon.
het plan is echter mislukt en alles is er telkens weer langs de verkeerde kant uitgekomen.
en doe mij nu vooral niet meer aan beschuitjes denken!!
gisteren was de perfecte dag. het genezingsproces lijkt goed te verlopen,
daarom mag ik vandaag starten met eten.
ontbijt: beschuit met thee.
middagmaal: beschuit met bouillon.
tussendoortje: thee.
avondmaal: beschuit met bouillon.
het plan is echter mislukt en alles is er telkens weer langs de verkeerde kant uitgekomen.
en doe mij nu vooral niet meer aan beschuitjes denken!!
piesbloemen
17/10
annemie en kristien brachten mij een bezoekje. voor het eerst in bijna 2 weken was ik er weer klaar voor.
terwijl ik in operatiehemdje en met infusen naar het toilet geholpen werd, trokken annemie en kristien het mooiste bloempje uit de automaat.
samenvatting van de afgelopen 9 dagen
17/10
9 hectische dagen in enkele woorden:
vrijdag: een dag vol onmogelijk veel pijn, 's avonds terug naar med-care.
zaterdag: 3 scans (3 keer op en af de plank) en een echo. niets gevonden toch nog pijn.
zondag en maandag: de betere dagen in de processie van echternach.
dinsdag: weinig beterschap maar toch opnieuw naar de kamer. 's nachts maak ik een allesbepalende val (bloeddruk 5 op 4).
woensdag: met spoed naar de scan en de echo en een uur later bevind ik mij in het OK. de milt wordt weggenomen en nog wat foefelare aan de gal.
donderdag en vrijdag: herstel in med-care: ijzer, eiwitten, veel bloed, massa's pijnstillers worden toegediend ter compensatie van de wegname van stukje pancreas en maag, eindje dunne en dikke darm en milt (misschien ben ik iets vergeten).
zaterdag: eindelijk transfer naar de kamer, daar betaal ik tenslotte voor. 
9 hectische dagen in enkele woorden:
vrijdag: een dag vol onmogelijk veel pijn, 's avonds terug naar med-care.
zaterdag: 3 scans (3 keer op en af de plank) en een echo. niets gevonden toch nog pijn.
zondag en maandag: de betere dagen in de processie van echternach.
dinsdag: weinig beterschap maar toch opnieuw naar de kamer. 's nachts maak ik een allesbepalende val (bloeddruk 5 op 4).
woensdag: met spoed naar de scan en de echo en een uur later bevind ik mij in het OK. de milt wordt weggenomen en nog wat foefelare aan de gal.
donderdag en vrijdag: herstel in med-care: ijzer, eiwitten, veel bloed, massa's pijnstillers worden toegediend ter compensatie van de wegname van stukje pancreas en maag, eindje dunne en dikke darm en milt (misschien ben ik iets vergeten).
zaterdag: eindelijk transfer naar de kamer, daar betaal ik tenslotte voor.
off day
8/10
in de namiddag kreeg ik weer onhoudbaar veel pijn, 10 op 10, naar ziekenhuisnormen.
volgens mij werkt de pijnpomp niet, maar dat kan niet!
ik had al genoeg pijnstillers gekregen, meer mag niet.
ik lag daar, badend in het zweet, bloeddruk 19,5 over 10, een doktertje, pijnverpleegster, verpleegster, stagaire en student rond het bed, hulpeloos toekijkend: niets aan te doen, afzien!
als de verpleegster een uur later binnenkwam, zag ze de maagsonde vol vers bloed: paniek!
de chirurg gebeld, bloed afgenomen, de anesthesist er bij gehaald, kortom, ik was niet de neut en het probleem was opgelost (al weet er niemand precies wat het was).
in de namiddag kreeg ik weer onhoudbaar veel pijn, 10 op 10, naar ziekenhuisnormen.
volgens mij werkt de pijnpomp niet, maar dat kan niet!
ik had al genoeg pijnstillers gekregen, meer mag niet.
ik lag daar, badend in het zweet, bloeddruk 19,5 over 10, een doktertje, pijnverpleegster, verpleegster, stagaire en student rond het bed, hulpeloos toekijkend: niets aan te doen, afzien!
als de verpleegster een uur later binnenkwam, zag ze de maagsonde vol vers bloed: paniek!
de chirurg gebeld, bloed afgenomen, de anesthesist er bij gehaald, kortom, ik was niet de neut en het probleem was opgelost (al weet er niemand precies wat het was).
dag 3
7/10
deze nacht liep het mis met de pijnpomp.
de bloeddruk was jojo: 20/10 of 9/5, of iets daartussen.
maar dan kwam de reddende engel, simone, de pijnverpleegster.
deze nacht liep het mis met de pijnpomp.
de bloeddruk was jojo: 20/10 of 9/5, of iets daartussen.
maar dan kwam de reddende engel, simone, de pijnverpleegster.
2de dag
6/10
het was een rustige dag, vrij pijnloos, en duttend eerst op intensieve en later med-care.
het was een rustige dag, vrij pijnloos, en duttend eerst op intensieve en later med-care.
niet gepiekerd
5/10
om de tijd aangenaam door te brengen vóór de operatie kreeg ik bezoek van oncocoach dominique.
ze begeleidde mij ook naar het OK en bleef daar tot ik verdoofd was.
we praatten over de kindjes en de confituur, want het is overal wachten en met het bed voor het OK is wachten nog enger.
als ik helemaal verdoofd was, belde ze met luc, want dan startte het echt.
dominique wou er ook nog bijblijven als ze eerst de pijnpomp in de rug plaatsten.
dat lukte echter niet zo goed. de anesthesist moest wat wringen met de naald en deed mij vervelend pijn. dominique werd lichtjes groen en moest op een stoeltje gaan zitten.
als ik goed en wel op de operatietafel lag, vroeg ik aan dominique: gaat het een beetje?
toen kreeg ik het masker en weet ik nergens meer van.
om de tijd aangenaam door te brengen vóór de operatie kreeg ik bezoek van oncocoach dominique.
ze begeleidde mij ook naar het OK en bleef daar tot ik verdoofd was.
we praatten over de kindjes en de confituur, want het is overal wachten en met het bed voor het OK is wachten nog enger.
als ik helemaal verdoofd was, belde ze met luc, want dan startte het echt.
dominique wou er ook nog bijblijven als ze eerst de pijnpomp in de rug plaatsten.
dat lukte echter niet zo goed. de anesthesist moest wat wringen met de naald en deed mij vervelend pijn. dominique werd lichtjes groen en moest op een stoeltje gaan zitten.
als ik goed en wel op de operatietafel lag, vroeg ik aan dominique: gaat het een beetje?
toen kreeg ik het masker en weet ik nergens meer van.
surprise!!!
04/10
annemie ontvoerde mij en er zaten nog 12 vriendinnen in het complot.
het was even schrikken, maar het werd een supernamiddag.
adinda, annemie, ariane, carla, christelle, gerda, kristien, linda, nadine, nancy, rika, rita, veerle: bedankt voor de reuze verrassing.
dankzij jullie had ik geen tijd om te piekeren.
annemie ontvoerde mij en er zaten nog 12 vriendinnen in het complot.
het was even schrikken, maar het werd een supernamiddag.
adinda, annemie, ariane, carla, christelle, gerda, kristien, linda, nadine, nancy, rika, rita, veerle: bedankt voor de reuze verrassing.dankzij jullie had ik geen tijd om te piekeren.
soap
1/10
de dame van de pruikenwinkel is terug uit vakantie en zij is er in geslaagd mij een bos op het hoofd te zetten waar ik mij een beetje kan mee verzoenen.
Abonneren op:
Posts (Atom)
