vanmorgen nog snel eens met luc naar het ziekenhuis om het chemopompje te verwijderen en dan rusten om de middag aan zee door te brengen.
in het voorjaar stelde ik voor om opnieuw naar zee te fietsen, zoals vorig jaar. helaas, voor mij lukt zover fietsen niet meer. maar geen nood, kristien offerde haar heel graag op om met mij de anderen te ontmoeten op een terrasje aan de zeedijk. zo kon ik toch nog genieten van de sfeer, ook al had ik liever gefietst.
