Gisteren werd ik op een totaal onverwachte plek en moment
aangesproken met ‘dat het morgen al weer 1 december is’. Het verbaasde me dat
deze datum ook zo in anderen hun geheugen gegrift staat. Maar ik vond het
vooral fijn te merken dat er nog steeds zo veel aan jou wordt gedacht.
Wanneer ik zelf je blog teruglees krijg ik zo’n dubbel gevoel.
Enerzijds lijkt het allemaal zo onwerkelijk (jouw verhaal lijkt wel een film
die ik ooit eens moet gezien hebben), en anderzijds kan ik niet geloven dat het
àl 7 jaar geleden is want het lijkt nog gisteren… .
Afgelopen jaar werd je nog eens extra in de
herinnering gezet, met ons Team C*tien. En we gaan er mee verder! Dit jaar zullen we
met 3 teams geld inzamelen en fietsen voor de strijd tegen kanker.
Voor iedereen die er mee te maken krijgt; zeker nu het nog
maar eens dichtbij komt…
Voor jou!
Voor jou!
Maja
